قبل از اینکه نوشتن یک پست را تمام کنم و بر روی دکمه انتشار کلیک کنم همیشه از خودم می‌پرسم آیا این همان چیزی بود که من می‌خواستم ؟ آیا با خوندن این پست خواننده احساس خواهد کرد که چیز جدیدی یاد گرفته یا نه؟چون به قول یکی از دوستان پست شما باید طوری نوشته بشه که خواننده بعد از خوندنش بقیه روز رو بهش فکر کنه.
اما خودم بیشتر از هر کسی می‌دانم که نوشتن چنین پستی به هیچ وجه آسان نیست
اما بیایید از جنبه دیگه‌ای به این قضیه نگاه کنیم
هیچ وقت به مراحل جنینی و دوره قبل از تولد یک نوزاد توجه کردین، یا بهتر بگم آیا تا به حال تصاویر یک جنین انسان رو در روزها و ماهای اولیه مشاهده کردید، اگه صادقانه بخواهیم نظر بدهیم تصویر یک جنین در روزها و ماههای اولیه بسیار مبهم و حتی کمی هم زشت است، تازه بعد از گذشت یک دوره نه ماهه که مراحل جنینی کامل شد و نوزاد انسان متولد شد قضیه کاملا فرق می‌کند،حالا ما چهره‌ای دوست داشتنی و با نمک را می‌بینیم که بسیار دوست داشتنی است و توجه همه افراد دور و برش را جلب می‌کند.
حالا حتما از من می‌پرسین که چرا این مثال رو گفتم
ببینید ما برای نوشتن یک پست نیاز به یک ایده اولیه داریم ،اما داشتن ایده اولیه همیشه نمی‌تونه کیفیت پستی که می‌نویسیم رو تضمین بکنه.یک ایده در مراحل شکل گیری اولیه درست مانند یک جنین در روزهای اولیه است ما باید به این ایده زمان بدهیم که دوره رشد خودش رو طی بکنه و به یک محتوای با کیفیت تبدیل بشه که هر کسی از خوندن اون لذت ببره و کلی چیز یاد بگیره و یا اینکه محتوای تولید شده یک منبع الهام قوی برای دیگران باشه.
اما گاهی ما با عجله کردن و عدم برخورد مناسب اجازه نمی‌دهیم ایده‌های خوبی که در ذهن داریم به خوبی پرورش پیدا کنند.
پرورش دادن ایده‌ها و تبدیل کردن اونها به یک شاهکار شاید یک ماه یا حتی بیشتر زمان ببره ،اما وقتی محتوای با کیفیت شما منتشر شد، همه زبان به تحسین آن خواهند گشود.کافیست تا یکبار این موضوع رو خودتون تجربه بکنین تا منظور من رو بهتر متوجه بشین.
اما افرادی ممکنه بپرسن اگه قرار باشه زمان بیشتری برای تولید محتوای با کیفیت اختصاص بدهیم ،وبلاگ مون دیر به دیر به روز میشه و ممکنه خوانندگان خودمون رو برنجونیم
خب برای این هم یک راه‌حل خوب براتون دارم
همیشه وقتی روی یک ایده کار می‌کنیم لحظات مختلفی را تجربه می‌کنیم گاهی به مشکل برمی‌خوریم و گاهی به راه‌حلی می‌رسیم که بسیار هیجان زده می‌شویم وگاهی هم واقعا دلسرد می‌شویم و فکر می‌کنیم که به پایان راه رسیدیم اما درست در این لحظه با جرقه‌ای در ذهنمان به راه‌حل جدیدی می‌رسیم و....
پیشنهاد من این است که در مدت زمانی که بر روی یک ایده خوب برای نوشتن یک پست عالی کار می‌کنین ،گزارشات کوتاهی از مراحل پیشرفت کار رو توی وبلاگتون منتشر کنین تا اینطوری روند به روز رسانی وبلاگتون بهم نخوره.
اجازه بدهید یک مثال بزنم
وبلاگ نویسی که درباره فناوری می‌نویسه رو فرض کنید این وبلاگ نویس ما می‌خواهد درباره محصول جدید اپل یعنی آیفون شش مطلبی بنویسه که واقعا محشر باشه و حسابی توجه دوست داران اپل رو جلب کنه،خب واضحه که این وبلاگ نویس باید زوایا و جزییات زیادی درباره این محصول رو مطالعه کنه و نظرات افراد متخصص در این زمینه روجمع بکنه تا در نهایت به یک پست معرکه برسه و اونو منتشر بکنه.
این کار بیش از هر چیز نیازمند زمان هست، به ویژه اینکه بیشتر وبلاگ نویسان فارسی زبان مثل من به صورت پاره وقت وبلاگ می‌نویسن و وقت کمی برای تحقیق و مطالعه دارن.
اما این دوستمون میتونه با برنامه ریزی در مدت ده الی پانزده روز منابع لازم در این زمینه رو جمع کنه و در نهایت یک محتوای ارزشمند تولید کنه و اگر در طول این مدت با نکته جالبی در این زمینه برخورد کرد میتونه اونو به صورت یک روزنوشت کوتاه منتشر کنه.شاید هم این گزارشات روزانه و مداوم از روند پیشرفت کار ،خوانندگان جدیدی رو جذب وبلاگ بکنن ،چرا که خیلی از افراد عاشق خوندن گزارشات روزانه در مسیر تولید یک محصول نهایی هستن.
اما آیا شما هم مثل من فکر می‌کنین؟
با این همه شاید شما با مطلبی که گفتم مخالف باشید و نظر دیگه‌ای داشته باشین ،شاید هم برعکس از ایده‌ای که مطرح کردم خوشتون اومده باشه ،در هر دو صورت خوشحال می‌شم نظرتون رو با من به اشتراک بگذارید.
درود
حق با شماست .
به نظرم یک پست خیلی قوی میتونه بهتر از پست های بیهوده و بی ارزش باشه.
به شخصه وبلاگ های زیادی رو دیدم که وبلاگ خودشون رو هز 20 دقیقه به روز میکنند. اما جمع بازدید کننده های اون ها 10 نفر نمیشه و چه بسا وبلاگ هایی که هفته ای یک پست میدهند و با همان صد ها بازدید کننده دارند!
من اعتقاد دارم که زندگی ما هر روز تجربه های منحصر به فرد و خاصی داره که میشه در یک وبلاگ شخصی منتشر شه
اما حتما میخوام که محتوایی که تولید میکنم، محتوایی مفید باشه و صرفا حال و احوال شخصی نباشه برای همین، هم با کلیت حرفت موافقم، اما حس میکنم واقعا زمان های طولانی برای آپدیت یک وبلاگ خیلی جذاب نیست
و برای اینکه ذهنمون حساس و کنجکاو و تحلیلگر بشه نیاز به یه سری پیش تولیده در مغزمون، مثل خوندن کتاب، مجله و وبلاگ، دیدین فیلم و ... برای بررسی های دقیق تر از یک بحث
اصلا خیلی اوقات نوشتن کمک میکنه که به یک بحث از منظر های دیگه ای که ندیده بودیم نگاه کنیم
سلام.من واقعا به این قضیه اعتقاد دارم که ما نباید یک پست بلند بنویسیم.چونکه اول وقت کمی داریم و باید چند هفته برای گردآوری اون مطلب خوب تلاش کنیم و در ثانی خواننده ها هم این نوع مطالب رو به سختی می خونن.
در ضمن اگر به چند پست من دقت کرده باشین من مطالب رو چند بخش کردم.مثل پستی در مورد امضا و دست خطها.
http://sepehr-rayaneh.blogfa.com/post/94