دیشب که پستهای جدید وبلاگ‌های مورد علاقه‌ام را مرور می‌کردم مطلبی درباره کپی‌کاری چینی‌ها در یک پزشک دیدم که توجه‌ام را جلب کرد دیدم آنجا گفته شده بود که چینی‌ها دارند هر چیز با ارزشی که وجود دارد را کپی می‌کنند تقریبا همه چیز از روستایی در سوییس گرفته تا گوشی جدید اپل را. انگار استعداد چینی‌ها در کپی کردن تا جایی است که آنها را طراحان فتوشاپی هم می‌نامند.
خواندن این مطلب باعث شد تا بار دیگر موضوع کپی کاری را از بایگانی ذهنم بیرون بکشم و دوباره مشغول فکر کردن بر روی آن شوم. اما آن چه من فکر می‌کردم کپی کاری محتوای وبلاگ‌ها بود.
وقتی کپی کاری یا هر چیز دیگری برای چند روز هم که شده به دغدغه ذهنی انسان تبدیل می‌شود گویی ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم می‌دهند که نشانه‌ها یا بهتر بگویم سرنخ‌هایی را برای پرداختن به موضوع در اختیار تو قرار دهند.
در ارتباط با کپی برداری محتوای بلاگ‌ها، جرقه اول از پستی شروع شد که آقای بهراد جاود در وبلاگش با عنوان این وبلاگ مجهز به دوربین مدار بسته است، کپی نکنید منتشر کرد، راستش را بخواهید بعد از خواندن این پست احساس بدی داشتم چرا که بهراد با ناامیدی فراوان درباره کپی کاری محتوای وبلاگ‌های ایرانی مطلبش را نوشته بود.
این بود که برای مدتی مساله کپی‌کاری گسترده محتوای وبلاگ‌ها دغدغه ذهنی من بود. اما روزهای اول، خودم هم هر چه فکر می‌کردم نا امید می‌شدم و تقریبا داشتم موضوع کپی کاری وبلاگ‌های ایرانی را در ذهنم به فراموشی می‌سپردم که دیدن مطلبی در سایت ماهنامه شبکه با عنوان با این پنج روش جلوی کپی‌برداری از کارتان را بکیرید دوباره بارقه‌های امید را در ذهنم زنده کرد.
آن پست را با دقت خواندم راه‌حل‌ها ، راه‌حل‌های بدی نبودند ، حتی بعضی از آنها مثل «روی کار خود نشانه‌گذاری کنید» راه‌حل‌های هوشمندانه‌ای به نظر می‌رسیدند.
با خواندن آن پست به این نتیجه رسیدم که شاید ایده‌های هوشمندانه‌ای وجود دارند که می‌توانند جلوی کپی کاری بی‌رویه مطالب وبلاگ‌های فعال را بگیرند ،البته هنوز نمی‌توانستم زیاد در این باره با جزییات صحبت کنم چون هنوز مساله برای خودم هم کمی دارای ابهام بود.
الان که این پست را نی‌نویسم دو ایده به ذهنم رسید که آنها را با شما به اشتراک می‌گذارم
از انواع مختلف محتوا استفاده کنید
ایراد ما در وبلاگ‌های فارسی این است که کمتر از محتواهایی مانند عکس، ویدیو یا صوت استفاده می‌کنیم ،اگر شما محتوای پست خودتان را در قالب یک پادکست آنهم با صدای خودتان در وبلاگتان منتشر کنید ،یا یک ویدیوی کوتاه تهیه کنید احتمال کپی شدن آن را کاهش خواهید داد.منظورم چیزی مانند فایلهای رادیو مذاکره در وبلاگ آقای محمدرضا شعبانعلی است.
مطالب اختصاصی برای وبلاگتان تهیه کنید
وقتی مطلبی را به صورت اختصاصی در وبلاگتان منتشر کنید شانس کپی کردن آن را نزدیک به صفر می‌رسانید.به عنوان مثال وقتی رویداد مهمی در ارتباط با موضوع وبلاگتان در حال برگزاری است و شما با استفاده از وبلاگ نویسی زنده جزییات آن رویداد را در وبلاگتان پوشش می‌دهید و یا با انجام مصاحبه‌های اختصاصی محتوای با کیفیتی را در اختیار خوانندگانتان قرار می‌دهید شما به عنوان یک منبع مهم در حوزه کاری‌تان شناخته خواهید شد و به همان اندازه کپی‌کارها از کپی کردن محتوای شما نا امید خواهند شد.
نوبت شماست
حتما شما هم ایده‌هایی برای جلوگیری از کپی شدن مطالب وبلاگ‌ها می‌شناسید لطفا در بخش نظرات آن را بیان کنید.
بعد از یه مدت کاشف به عمل اومد که طرف، انیمیشن یه انیماتور معروف ایتالیایی به نام «برونو بوزتو» رو عینا کپی کرده و جالب اینکه نه هیأت داوران و نه تماشاچیان فیلم متوجه این قضیه نشدن.
سلام
به نظرم اگر بلاگ ها پلاگینی برای جلوگیری از کپی کردن مطالب اضافه می کردن ایت مشکل تا حدود زیادی حل می شود. مثلا الان پلاگین رو الان وردپرس داره و با غیرفعال کردن کلیک راست جلوی درصد زیادی از کپی کاری رو
سلام
به نظرم اگر بلاگ ها پلاگینی برای جلوگیری از کپی کردن مطالب اضافه می کردن ایت مشکل تا حدود زیادی حل می شود. مثلا الان پلاگین رو الان وردپرس داره و با غیرفعال کردن کلیک راست جلوی درصد زیادی از کپی کاری رو میگیره.
با اومدن شبکه های اجتماعی موبایلی و به خصوص تلگرام الان دیگه کپی کردن یه چیز بسیار رایج شده و ادمین های کانال های تلگرام مطالب سایت های خبری و وبلاگ ها رو با نام و منبع خودشون منتشر میکنن . حالا بگذریم خیلی ازشون هم کذب محضن.
سلام
به‌شخصه در وبلاگم صفحه‌ای با عنوان کپی‌رایت ساخته‌ام و تلاش کرده‌ام رویکردم رو در قبال این مسئله برای بازدیدکننده کاملاً روشن کنم. خب اگر کپی‌پیست توسط شخص حقیقی انجام بشه، این امید رو دارم که با دیدن و خوندن اون صفحه، کمی در تصمیمش مردد بشه.
بعد هم در هر پست از وبلاگم، حداقل یکی دو لینک به مطالب مرتبط روی وبلاگ خودم می‌دم و حداقل یکی دو بار هم به نام و آدرس وبلاگم درگوشه و کنار اشاره می‌کنم تا اگر کپی‌پیست توسط یک پلاگین انجام میشه، در متن نهایی به وبلاگ مرجع اشاره‌ای شده باشه.
باز هم به‌شخصه، از اونجایی که مطالب وبلاگم کاملاً اختصاصی خودم هستند و یا نگارش شده و یا از منبع اصلی ترجمه می‌شوند، هر چند وقت یک‌بار جستجویی در گوگل انجام می‌دم و اگر وب‌سایت و وبلاگی مطالبم رو کپی کرده باشند (که این کار هم زیاد انجام میشه) براشون کامنت می‌گذارم و برخورد می‌کنم. (البته شاید آنچنان موثر نباشه، ولی حداقل قدمی برداشته‌ام).
نکته‌ی آخر اینکه هر سیستم وبلاگ‌نویسی (در مورد وبلاگِ من وردپرس) از پلاگین‌ها و افزونه‌هایی برای حفظ کپی‌رایت بهره می‌برند. میشه جستجویی کرد و هر چند وقت یک‌بار، یکی از این افزونه‌ها رو امتحان کرد. ولی همه‌ی این کارها، داروی موقت است. برای بیماریِ کپی‌پیست در وب پارسی، باید فرهنگ‌سازی انجام بشه. فرهنگ‌سازی هم قرار نیست دولتی باشه، ما وبلاگ‌نویس‌ها باید از خودمون شروع کنیم. در مورد کپی‌رایت مطلب بنویسیم، اهمیت بدیم، برخورد کنیم، و خلاصه کم‌کم این فرهنگ رو در وب پارسی جاری کنیم.
از خواندن نظرات کاربردی و مفید شما لذت بردم ممنونم که وقت گذاشتید و در این بحث شرکت کردید.
نمی‌دونم در چندمین جشنواره فیلم کوتاه تهران بود که یه انیمیشن ایرانی برنده جایزه اول شد.
بعد از یه مدت کاشف به عمل اومد که طرف، انیمیشن یه انیماتور معروف ایتالیایی به نام «برونو بوزتو» رو عینا کپی کرده و جالب اینکه نه هیأت داوران و نه تماشاچیان فیلم متوجه این قضیه نشدن.
بعد هم مسؤلین جشنواره تهدید کردن که علیه اون بنده خدا شکایت قضایی میکنن، آخرش هم نفهمیدیم چی شد.