سخنی با خوانندگان : چرا لذت وبلاگ نویسی تاریخ انقضا ندارد؟

 همان طور که می‌دانید لذت وبلاگ نویسی مدتهاست که به روز رسانی نشده است و مطلب جدیدی در آن ننوشته‌ام.اما در این بین هر روز نظرات دلگرم کننده زیادی از سوی خوانندگان جدید و قدیمی وبلاگ دریافت می‌کنم که دوباره تشویقم می‌کنند که  برگردم و دوباره در کنار آنها لذت وبلاگ نویسی را تجربه کنم.

 

امشب که لحظات پایانی روز یازدهم آبان  سال 1398 هجری شمسی را سپری می‌کنم بعد از خواندن چند مطلب در وبلاگ دوستان قدیمی لذت وبلاگ نویسی (مانند این پست از محمد عباسی فرد عزیز) تصمیم گرفتم که به احترام همه آنها این پست را بنویسم و از تک تک آنها به خاطر حمایت از لذت وبلاگ نویسی تشکر کنم.

اینکه هنوز دوستان قدیمی و وفادار لذت وبلاگ نویسی  هر جا که از وبلاگ  و و بلاگ نویسی حرفی به میان می‌آید یادی هم از وبلاگ لذت وبلاگ نویسی می‌کنند  برام بسیار خوشحال کننده است.

در این مدتی که وبلاگ را با مطلب جدیدی به روز نکرده‌ام همیشه به قسمت مدیریت وبلاگ سر می‌زدم .نظرات و پیغام های خوانندگان را می‌خواندم و گاهی  به آنها پاسخ کوتاهی می‌دادم .در این بین یک چیز برایم همیشه جالب بوده و همچنان هست.اینکه بیشتر مطالبی که در چند سال پیش در این  وبلاگ نوشته‌ام تاریخ انقضا ندارند.یعنی اگر فردی بخواهد برای اولین بار وبلاگ بسازد خواندن بسیاری از مطالب لذت وبلاگ نویسی برایش مفید خواهد بود.درست است که در لذت وبلاگ نویسی به ابعاد فنی ساختن وبلاگ نپرداخته‌ام اما درباره تولید محتوا برای وبلاگ مطالب خوبی برای مبتدیان گرد هم آورده‌ام وتلاش کرده‌ام تا شوق نوشتن را در مخاطبان وبلاگم زنده کنم

برایم بسار خوشحال کننده است که  هنوز عده زیادی هستند که شوق نوشتن دارند. شوق تولید محتوا دارند .حتی می‌دانم خیلی از آنها افرادی هستند که پایان یک روز کاری خسته به خانه می‌رسند.پشت رایانه‌شان می‌نشینند و سعی می‌کنند تا  برای لحظاتی هم که شده با وبلاگ و وبلاگ نویسی کمی از روزمره گی فاصله بگیرند و به چیزی متفاوت بیاندیشند.

مطالبی که در این وبلاگ برای مشتاقان وبلاگ نویسی گردآوری کرده‌ام همه ابعاد وبلاگ نویسی را پوشش نمی‌دهند از ابتدا هم چنین هدفی نداشتم بیشتر دوست داشتم خوانندگان دوست داشتنی وبلاگ نویسی را تشویق کنم تا حداقل ترین کار مفیدی که در دنیای تولید محتوا می‌توانند انجام دهند را گاه و بیگاه یادآوری کنم و سعی کنم به آنان انگیزه بدهم برای دقایق کمی هم که شده به این بیاندیشند که اینترنت تنها به شبکه های اجتماعی  تعلق ندارد.

بگذارید این مطلب را زیاد طولانی نکنم فقط به تک تک دوستان قدیمی و جدید وبلاگم اعلام کنم که به احترام آنها این وبلاگ را با این مطلب کوتاه به روزرسانی می‌کنم.پس اگر خدای یاری کند  منتظر مطالب بعدی هم باشید....

در پایان از همه دوستانی که در این مدت لذت وبلاگ نویسی را فراموش نکردند و در لا به لای نوشته‌هایشان به لذت وبلاگ نویسی هم اشاره کردند تشکر می‌کنم. لازم است از دوست صمیمی و همیشه همراه لذت وبلاگ نویسی یعنی محمد عباسی فرد عزیز تشکر ویژه داشته باشم.