خودتان را در سناریوی زیر تجسم کنید
یک روز معمولی هست و شما تصمیم گرفته‌اید که یک پست برای وبلاگتان بنویسید.شما با یک صفحه خالی شروع می‌کنید،بعد از یک دقیقه یا کمی بیشتر ،اولین جمله شما آماده است.اما خیلی زود یک مشکل پیش می‌آید: شما به این فکر می‌کنید که ، نه این جمله درست به نظر نمی‌رسد. بنابراین تعدادی از کلمات را تغییر می‌دهید و دوباره به عقب بر‌می‌گردید و از اول متنی که نوشته‌اید را دوباره می‌خوانید و این بار با خودتان می‌گویید: بسیار خوب ، حالا بهتر شد.
حالا شما می‌توانید سراغ نوشتن جمله دوم بروید......
آیا در هنگام نوشتن یک پست برای وبلاگتان وضعیت شما هم به این داستان شباهت دارد؟
اگر بخواهم طور دیگری از شما سوال کنم ،آیا شما اصلا اشتباهی در این سناریو می‌بینید؟
(توضیح:جواب بله است)
اینجا مشکل بزرگ این است: تلاش برای نوشتن و ویرایش کردن به طور همزمان، که نتیجه آن طولانی شدن فرآیند نوشتن یک پست است.
راه حل بهتر این است که
۱) ابتدا فقط بنویسید
۲)بعد ویرایش کنید
۳)سپس بازخوانی نهایی را قبل از انتشار مطلب انجام بدهید
بله،درست حدس زدید، نوشتن یک پست با کیفیت برای وبلاگتان از یک فرآیند سه قسمتی تشکیل می‌شود و بهترین راه‌حل هم این است که برای انجام هر قسمت یک روز به طور جداگانه اختصاص بدهیم.
اما اینجا این سوال پیش میاد که چرا باید برای نوشتن یک پست سه روز وقت بگذاریم در حالیکه می‌توانیم هر سه مرحله را در یک روز انجام بدهیم؟به خاطر این که بر اساس تجربه اکثر وبلاگ نویسان حرفه‌ای معتقدند که این روش جواب می‌دهد و نتیجه حاصل شده بسیار رضایت بخش هست.
اما علت اصلی و دقیق آن عبارت است از اینکه
نوشتن و ویرایش کردن دو فعالیت کاملا متفاوت از هم هستند.نوشتن از هشتاد درصد خلاقیت و تنها بیست درصد مهارت تشکیل شده است در حالیکه ویرایش کردن کاملا برعکس است.حالا تلاش برای انجام هر دو کار به طور همزمان شما را مجبور می‌کند تا مدام بین دو عملکرد ذهنی در حال جابجایی باشید.بنابراین حتی اگر شما در هر دو کار نوشتن و ویرایش کردن هم به اندازه کافی خوب باشید این عمل جابجایی مداوم بین نوشتن و ویرایش کردن وقت بسیاری از شما می‌گیرد و شما را گیج می‌کند و انرژی شما را تحلیل می‌برد.
اما وقتی که شما در هر بار فقط بر روی انجام یک تکلیف تمرکز می‌کنید کارایی و تاثیر شما بسیار بالا خواهد بود.
مسلما گفتن این حرف از انجام دادنش خیلی راحتتره، چرا که ما به ویرایش کردن در حین نوشتن عادت کرده‌ایم و حتی آن را چیزی طبیعی به شمار می‌آوریم حتی زمانیکه آن بر علیه ما کار می‌کند.
اما سه راه‌حل برای اینکه در آرامش بنویسید و ویرایش کردن شما را آشفته نکند:
۱-برای بازخوانی و دوباره خوانی آنچه که نوشته‌اید به عقب برنگردید
چرا که این کار توان و قوه خلاقیت شما را محدود می‌کند و به طور معنا داری سرعت شما را کاهش می‌دهد
۲- با خطوط قرمز چک کردن املای کلمه دوست باشید
از دیدن کلمات زیر خط دار ناراحت نشوید و بدون توجه به آنها به نوشتن ادامه دهید
۳)کلید بک اسپیس(Backspace) یک کلید ممنوع بر روی صفحه کلید است بنابراین پاک نکنید، فقط بنویسید
اگر این موارد را رعایت کنید تضمین میکنم که در پایان روز دو پست ویرایش نشده هزار کلمه‌ای خواهید داشت و این خیلی بهتر از این است که در پایان روز تنها یک پست ۸۰۰ کلمه‌ای داشته باشید که همزمان با نوشتن ویرایش شده است.اینطور نیست؟
ممنونم :)
ببینید، شما یک ایده داری، «دردسر های نوشتن».. رفتی دنبال چند مطلب و الان قسمت به قسمت متن در ذهنت شکل گرفته.. میدونی میخوای چی بگی..!
ادیتور رو باز می کنی و شروع به نوشتن می کنی.. معمولا تنها قسمتی از متن که بیش از چند بار ویرایش میشه (خودم رو میگم.) متن پیش نمایش هست.. وقتی به متن درست پیش نمایش برسید، به شکل خاصی متن خودش پیش میره.
منظورم اینکه اگر در اون زمینه کافی خونده باشید و نیازی نباشه، هی مطالب رو چک کنید، اونوقت هست که به راحتی میشه در عرض یکساعت یک پست خوب نوشت.
فکر میکنم این مرحله بندی ها تنها به از هم گسیختی متن توی ذهن می انجامه، یک جورایی، من معتقدم باید متن توی ذهن آدم شکل بگیره و بعد روی کیبرد پیادش کنه!
اما این هم راهی است برای خودش.. مرسی به هر حال :)
+ مثل همیشه افتادم در گیرودار انتخاب اسم برای وبلاگ جدیدم.. من وبلاگی دارم به اسم مجال، که قبلا در آن خودمانی می نوشتم و دوستانم مخاطبانش بودند.. با افزایش شدید مخاطبان مجال و علاقه بیشتر من به نوشتن تخصصی در حوزه های دیگه، و ترجمه مطلب های دیگه ای، تصمیم گرفتم وبلاگی شخصی ایجاد کنم، اما همچنان نمیدونم چه اسمی.. «مجال»، «مجال خواه» «ماندگارنوشت» .. ؟
نکته‌ای که در این پست می‌خواستم بر روی آن تاکید بشود این بود که تاکید بر روی ویرایش یک پست همزمان با نوشتن پست دو ایراد دارد
اول سرعت ما در نوشتن پایین می‌آید
دوم تاکید بر ویرایش همزمان با نوشتن متن، به جاری شدن خلاقیت نویسنده در متنی که می‌نویسد صدمه می‌زند.
ضمن اینکه بازم از شما ممنونم که نظر متفاوت خودت رو با ما هم در میان گذاشتی
فکر میکنم با این روش موافق باشم :)
من هم واقعا برای نوشتن چنین مشکلی رو دارم و سعی میکنم چند مرحله اصلاح رو در حین نوشتن داشته باشم، و خب معمولا بعد از انتشار مطلب و خوندن دوباره متوجه میشم بعضی از موارد و موضوعات رو که قرار بود ازشون بنویسم رو جا انداختم
حتما این روش نوشتن رو امتحان میکنم
فکر میکنم همه ما تا حدودی با این مشکل روبرو هستیم و وقتشه که کمی در روش کارمون تغییر بدیم.
این سناریو رو بار‌ها بازی کردم و اصلا خوب نیست :(
چرا که به قول شما به اون عادت کردیم
من اکثر نوشته‌هام رو به این صورت می نویسم
کمی وقت گیر هست ولی احساس می کنم این طوری متن بهتری می نویسم !!
همین الان برای نوشتن این نظر هم ، دارم این سناریو رو بازی می کنم ، فکر کنم اوضاع‌م خیلی وخیمه :))
راهنمایی شما رو عملی می کنم ، شاید بهتر شدم :)
یه چیزی هم بگم
احساس می کنم یکی از دلایلی که این اتفاق میافته ، نداشتن تمرکز کافی در هنگام نوشتن هست ، به خاطر نبود تمرکز بر میگردیم و از اول متنمون رو می خونیم تا برای ادامه‌اش فکر کنیم و بهتر بنویسیم ، البته این نظر و احساس منه ، شاید درست نباشه :)
در هر صورت مرسی :)
اما با توجه به کامنتها و نوشته‌های قبلی شما در لذت وبلاگ نویسی باید بگویم که همانطور که در متن گفتم که نوشتن از هشتاد درصد خلاقیت و بیست درصد مهارت تشکیل می‌شود ،من فکر میکنم که شما خلاقیت کافی در نوشتن را دارید.
این جزو معدود دفعاتیه که مخالفم باهاتون، یعنی عملا روش بدی نیس واسه تازه کار ها اما من یه دور ویرایش ساده آنی و یه ویرایش دقیق بعد از اتمام کار رو ترجیح میدم
فردا، با پی سی و کیبرد عزیز بیشتر توضیح میدم.
برای افرادی که نظر مخالف خودشان را در بخش نظرات بیان می‌کنند احترام ویژه‌ای قایل هستم و شما هم یکی از آنها هستید.